راه بی پایان...

نمیدونم تا کی و کجا قراره بنویسم و نوشته های خاکستریم هیچ رنگ و حسی نداشته باشن ! اما میتونم با اطمینان بگم تا وقتی تصویرت و خراب نکنی حس دوست داشتن من از بین نمیره و ادامه داره ...درست مث دوست داشتن راه بی پایان......

با وجود تمام تلاش هایم برای نبودنت یا حتا فراموش کردنم , گاهی بی هیچ مقدمه ای از چشمانم فرو میریزی !

من دیگر دوستت ندارم فقط دل تنگ روزهای نیامده ای میشوم که من بدون هیچ حرفی خواهم مرد ! 

دلیل زندگانیم نمیشوی , دلیل زندمانیم هم نباش ! من به این بی صدا جان دادن ها عادت دارم !

قول میدهم شبی آرام و بی صدا بین این مچاله شدن ها نبودن را به بودن ترجیه دهم!

 

راه بی پایان......